Fase 5. Explosieve kracht
Fase 4. Maximale kracht
Fase 3. Hypertrofie (groei spiervolume)
Fase 2. Krachts-uithoudingsvermogen
Fase 1. Evenwichts-uithoudingsvermogen
Het OPT-model van de NASM is in z'n simpelheid een pareltje van trainingsvernuft.
Een inspirerend model om fysieke training niet alleen stapsgewijs op te bouwen, maar ook cyclisch te periodiseren.
Het model ziet er hiërarchisch uit, een trap die leidt naar een doel.
Maar het menselijk lichaam is niet een machine, die je eenpuntig op een ultiem ideaal van kracht en souplesse kunt richten.
Training, biomechanisch gezonde training, is zowel voortschrijdend als cyclisch.
De reis-zonder-einde door het OPT model verloopt meanderend.
Iedere traptrede omvat een complex van lichamelijke aanpassingen.
Trainings-Fundament
Evenwichts-Uithoudingsvermogen
blijft Cyclische Basis
- Herstel van neuromusculaire onevenwichtigheid, onbalans in spierkracht en flexibiliteit
- Verbeteren van de stabiliteit van de kernspieren
- Blessures voorkomen (overbelasting van weefsel), door spieren, pezen, banden en gewrichten voor te bereiden op komende zwaardere trainingsbelasting
- Verbetering van algehele hart-long en neuromusculaire conditie
- Anatomisch-zuivere bewegingspatronen en dynamische placering funderen
Duurzame basis om stabiel vanuit op te bouwen.
En, 'reculer pour mieux sauter', cyclisch naartoe terug te keren
en weer vanuit op te bouwen.
DON'T TRAIN HARD
TRAIN SMART
Dynamische placering/alignment is de basis van alle training
Train beweging, niet spieren;
ons brein herkent bewegingspatronen, niet afzonderlijke spieren
Train fundamentele bewegingsvaardigheden vóór specifieke (sport/dans)vaardigheden
Train kern-kracht vóór ledematen
Train synergistische spieren vóór 'prime movers'
Train gewrichts-stabiliteit vóór gewrichts-mobiliteit
Train met lichaamsgewicht vóór weerstandstraining
Train kracht vóór krachts-uithoudingsvermogen
is ons lichaam gedoemd tot vroegtijdige degeneratie.
Lichaamshouding is dynamisch.
De synergie
van de circa 640 spieren in ons lichaam
vormt een orkestrale symfonie.
De dirigent
het zenuwstelsel
moet de blaas- slag- en strijkinstrumenten
de verschillende spieren
voor een perfecte melodie
functionele kracht
op het juiste moment tot klinken brengen.
De synergetische samenwerking in de
kinetische keten
van de
zenuw- spier- beender-stelsels.
Spieren werken samen om beweging te produceren, niet geïsoleerd van elkaar.
Het ruggenmerg,
in de op een lijn liggende holtes van de wervels in de wervelkolom, die als ringen van bot het ruggenmerg omhullen is
het toetsenbord waarop het brein speelt als het tot beweging oproept.
De cellen van het ruggenmerg zijn
de motorische zenuwcellen
die de spierfuncties aansturen
van hersenen naar spier.
De cellen van de zenuwknoop (ganglion) zijn
de sensorische zenuwcellen
die bewegings- en gevoelsinformatie tot bewustzijn brengen
van spier naar hersenen.
Iedere toets van dit toetsenbord roept niet een losse toon op,
zoals de aanspanning van een bepaalde groep spiervezels,
maar een complete bewegingssymfonie.
Ons brein denkt in termen van
totaalbewegingen
en niet aparte spieren.
totaalbewegingen
en niet aparte spieren.
Train dus geen spieren,
maar train
bewegingsketens.
maar train
bewegingsketens.