maandag 21 februari 2011

Heaven or Hell, Bal of Sofa....?

Whenever I feel like exercise, I just lie down until the feeling goes away. (Robert M. Hutchins, 1899-1977)


Thuis gekomen na een daglang werken, met een plof en een zucht op de bank neergevallen.... zak chips erbij, de afstandsbediening.... Zo, even bijkomen....!
Een klein woord, even. Met de kwalijke eigenschap, dat 't nogal snel in tijd toeneemt. 
Even je ogen dicht, hè heerlijk zo, even op de bank.... En opeens kondigt Astrid Kersseboom vriendelijk doch beslist het acht uur journaal aan.... 
Je dromen van je David-fysiek, je Venus van Milo borsten... ze vliegen even een week verder voor je uit. Want de les haal je niet meer. En om die bal nu nog even naar de kamer te slepen en aan die oefeningen te beginnen, nou nee.... nog even eten.... en morgenvroeg.....


Laatst zei een cliënt mij hoezeer het haar verbaasde, dat het dagelijks leven ons lichaam zo weinig in vorm houdt. Vreemd eigenlijk.... Je zou toch mogen verwachten dat dat lichaam zichzelf in vorm weet te houden. Niet dus. Maar.... waarom niet?
De meeste mensen leven van ligplaats naar zitplaats naar (laatste) ligplaats. We zitten, hangen en liggen wat af met z'n allen. Van bed naar ontbijtstoel, naar auto, naar kantoorstoel, terug naar auto, naar eetstoel, naar bank, naar bed..... Ook 't reizen per tram of trein levert minimale hoeveelheden beweging op. Sommige gezegenden fietsen nog.
Maar ons lichaam stamt uit een andere tijd. Zag jij onlangs nog Tom na een stevige spurt in het A'damse Vondelpark die reebok buit maken, en daarna die 60 kilo vlees op z'n rug mee naar zijn huis in Haarlem slepen? 'Stop jij 'm even in de diepvries, Mien?'. En draagt Willemien op maandagergonomisch heupwiegend, de wasmand op haar hoofd naar de dichtstbijzijnde rivier, zo'n 10 kilometer verderop? Om acht uur later diezelfde mand, loodzwaar met uitgewrongen was, de hele weg net zo ergonomisch heupwiegend terug te sjouwen op haar fier opgestrekte nek... 


Onze lichamelijke levenservaring fluctueert op een glijdende schaal. Tussen vitaliteit en mortaliteit. Tussen wieg en graf. Ook in onze dagelijkse ervaring is dat de schaal waarop wij onze lichaamsbeleving meten. 
In een wereld, waarin we met een druk op een knop apparaten het werk voor ons laten doen, is het niet zo verwonderlijk dat ons lichaam die gedachtengang van ons volgt. Waar wij achterover leunen, geeft ook ons lichaam toe aan de langzaam dalende curve van levenskracht naar versterving. 
Voor vrouwen vanaf hun veertigste, voor mannen vanaf hun vijftigste levensjaar staat de alarmknop roodgloeiend.
Sarcopenie. De graduele afbraak van spierweefsel en toename van vetweefsel. 
Wat kort door de bocht gesteld, want dit proces begint al rond je 25-ste en betreft ook afname van orgaanmassa, veranderingen in celdeling, grotere ontstekingsgevoeligheid, afbraak van motorneuronen, etc. 


Google 'sarcopenie' en de verstervingskou slaat je om het hart. 
Prachtig, al die wetenschappelijke uitleg, maar wat kun je ermee?
Veel. Want juist wetenschappers doen momenteel de ontdekking, dat we ons niet zoals onze vaders en moeders hoeven neer te leggen bij de fysieke én psychische aftakeling die nog altijd hand in hand lijkt te gaan met onze lichamelijke veroudering. 
Lichaamstraining is het antwoord. Specifieke spieropbouwende lichaamstraining. Ook als heilzaam middel tegen de afname van onze psychische vermogens.
Je zult er wel iets voor moeten doen. Iets specifieks ook. Was het antwoord op veroudering vroeger training van uithoudingsvermogen, voortschrijdend inzicht verlegt de nadruk naar spierkracht-versterkende lichaamstraining. 
Stop met joggen, rennen, spinnen etc. Richt je op een intensieve mix van aerobe en anaerobe training. Waarbij zowel hart-longfuncties als volgehouden en explosieve spierkracht worden aangesproken.


Muscle, to a far greater extent than most people realise, is responsible for the vitality of your whole physiological apparatus. It's why muscle mass and strength are our primary biomarkers - and why we believe that building muscle in the elderly is the key to their rejuvenation. (William Evans PhD and Irwin Rosenberg MD)


Mijn rug als 60-jarige
De training met de Swiss Ball wijst sarcopenie met elegante doch dwingende hand de deur. De milde tot stevige weerstandstraining, die CoreKinetics biedt, is een prima spieropbouwer, waarbij de voortgaande fluctuerende 'flow' in de lessen hart- en longfuncties versterkt, zonder de contraproductieve uitputting die veel aerobe training kenmerkt. 
Wat betreft de psychische stimulans: de proprioceptieve (zie link onderaan) verrijking van de training versterkt het lichamelijk zelfbewustzijn. Hoe meer nieuwe neurale paden je aanlegt, des te actiever blijft je brein. Volg één CoreKinetics les en je weet waar ik het over heb....


De CoreKinetics-sessies bouw ik meer en meer op als intervaltrainingen. Een doorgaande flow van mild tot redelijk intensieve plateau's, die duurkracht aanspreken, waarvanuit regelmatige piek-inspanningen, en vice versa. Zodat het lichaam als energieleveranciers zowel vet als glucose aan moet spreken. 
In dit kader, ooit van EPOC gehoord?
Excess Post-Exercise Oxygen Consumption.
Een onderwerp waaraan ik graag een aparte blog wijd, omdat het de weg is die je dient te bewandelen als je onderhuids lichaamsvet wilt verminderen. 
De studio-assistente
EPOC is de intensivering van je lichamelijk metabolisme als gevolg van fysieke training. Verhoogde calorie-verbranding. Vergelijkbaar met een automotor die na gebruik nog een tijdje warm blijft. Na intensieve training heeft het lichaam een verhoogde hoeveelheid zuurstof nodig om energievoorraden aan te vullen, weefseltemperatuur te verlagen en het lichaam tot een staat van rust terug te brengen. Hoe hoger de intensiteit van de trainingssessie, des te groter de omvang van de EPOC. Die 48 tot, naar sommige onderzoekers beweren, 72 uur na de training aanhoudt. 


'Afterburn'. Nagloeien van een les. Ook de volgende dag die extra kick in je stap voelen. Goeie lichaamstraining kost je niet alleen energie, je krijgt er meer voor terug. 
Idealiter kreun je geregeld tijdens de les à la Gerard Joling: 'Kind, ik heb er de kracht niet voor'. In samenspraak met de bal kan er weinig mis gaan. Mis je de (kern)kracht, dan glij/rol/schuif je er simpelweg vanaf. En is een blessure voorkomen. Wat ik één van de ideale kenmerken van deze training vind. En waardoor ik mensen durf uitdagen.
Het effect van intensieve lichaamstraining valt niet te onderschatten, is veel groter en gaat dieper en verder dan alleen een verbeterd uiterlijk. Elegantie gepaard aan kracht, vitaliteit en geestelijk en lichamelijk evenwicht, op elke leeftijd - een van mijn drijfveren voor het opzetten van mijn CoreKinetics.
In de woorden van Marcel Proust: De ware ontdekkingsreis behelst niet het zoeken naar nieuwe landschappen, maar het hebben van nieuwe ogen. 


Anouk van Nes in volle CoreKinetics glorie
There is no longer any doubt: exercise can save your life, while couch-potatoism creates an existence that is nasty, sick, and short. (Michael Colgan PhD)






Mensen die denken geen tijd te hebben voor lichaamsbeweging, zullen vroeg of laat tijd moeten maken om ziek te zijn. (Edward Stanley, 'The Conduct of Life')

























Proprioceptie:
http://www.corekinetics.nl/proprioceptie.html



Foto's van: 
Adriaan Kans, 
Kitty van Vloten (studioassistente), 
Anouk van Nes
door René Zuiderveld
http://www.renezuiderveld.com/